مادربزرگم سفره ای قلمكارداشت كه دوراون این نوشته تكرار میشد:"شكرنعمت، نعمتت افزون كند...كفراز كفت بیرون كند

اندوهگین بودم و شاكر...اندوهم افزون شد...افزون شد...افزون شد

شكر كه اندوه من كال نبود...شكركه رسیده بود..شـكركه آنرا كسی چید....ونوبرانه برد...شكر